Wedstrijdoverzicht
Ontdek mijn gedetailleerde foto's en beknopte samenvattingen van mijn diverse races, variërend van marathons tot trailruns. Laat je inspireren door mijn toewijding en prestaties, en dompel jezelf onder in de dynamiek van mijn wedstrijden.
Op een stralende zondagochtend, 21 april, stond ik vol verwachting aan de startlijn van de Antwerp 10 Miles. Te midden van de opwinding en anticipatie bevond ik me onder de eerste 50 atleten, een positie die me een geweldig voordeel gaf. Het was een waar genoegen om me te mengen tussen gelijkgestemde atleten, allemaal vastberaden om een topprestatie neer te zetten.
Met het startschot om 13:05 was het moment aangebroken om te laten zien wat ik in mijn benen had. De eerste vier kilometer vlogen voorbij tot aan de Kennedytunnel, waar ik me stevig had genesteld in een goed tempo van 3:25 per kilometer, samen met een sterk groepje. Maar het was in de tunnel dat ik besloot om mijn eigen pad te kiezen, achterlatend wat vertrouwd was en aansluitend bij een ander groepje zodat ik goed gepositioneerd was voor de Bolivartunnel.
Het belang van het vinden van een groepje op de kaaien werd al snel duidelijk, met de noordoostenwind die uitdagend zijn aanwezigheid liet voelen. Op kilometer 10, nam ik een verfrissende gelletje met kiwi-smaak van 4Gold om me te helpen bij de laatste kilometers.
Naarmate kilometer 12 naderde en de skyline van het MAS opdoemde, wist ik dat het tijd was om door te zetten. De uitdaging van de Konijnenpijp diende zich aan, maar met zo'n 100 anderen was het een waar genot om doorheen te lopen. Het licht aan het einde van de tunnel was letterlijk en figuurlijk zichtbaar, en ik besloot om bovenaan mijn versnelling in te zetten.
Over de finishlijn komen en zien dat ik eindigde met een tijd van 56:22, en op plek 72 van de 30.000 deelnemers, gaf me een gevoel van voldoening en trots. Antwerpen, je bent werkelijk prachtig, en ieder jaar dat ik hier ren, voel ik me sterker worden. Tot volgend jaar, voor meer memorabele momenten op jouw betoverende wegen.
Met een mix van vastberadenheid en uitdagingen trotseerde ik de ultieme test van fysieke en mentale kracht tijdens mijn recente hardloopwedstrijd, een afstand van 0 tot 42 kilometer.
In de beginfase, tussen 0 en 10 kilometer, voelde ik me sterk en zelfverzekerd, en streefde ik naar een indrukwekkende finishtijd van onder de drie uur. De atmosfeer was werkelijk magisch, het weer was perfect, en alles leek op zijn plaats te vallen.
Naarmate de kilometers vorderden, tussen 10 en 20 kilometer, besefte ik echter dat mijn tempo te hoog lag en herzag ik mijn doelstelling naar een meer realistische tijd van 3 uur en 15 minuten.
De uitdagingen stapelden zich verder op tussen 20 en 30 kilometer, toen een ongemakkelijk gevoel in mijn maag opspeelde, hoogstwaarschijnlijk als gevolg van een ziekte die ik slechts een dag eerder had doorgemaakt. Desondanks slaagde ik erin om mijn tempo te behouden en door te zetten.
De laatste loodjes wogen het zwaarst tijdens de laatste 12 kilometer, vooral omdat een oude blessure aan mijn sleutelbeen weer de kop opstak. Met slechts één werkende arm moest ik de laatste kilometer zelfs deels wandelen, waardoor mijn tempo dramatisch daalde van 4 minuten en 46 seconden naar 6 minuten per kilometer.
Desalniettemin overheerst een gevoel van tevredenheid over mijn prestatie, ondanks alle tegenslagen die ik onderweg heb moeten overwinnen. Het feit dat ik de laatste maanden niet goed heb kunnen trainen vanwege een aanhoudende blessure, gecombineerd met een recente ziekte en de opkomende pijn in mijn arm, maken deze voltooide race des te waardevoller.
Dus Sevilla, wees voorbereid, want ik kom terug. Deze ervaring heeft mijn vastberadenheid alleen maar versterkt en ik ben vastbesloten om de uitdaging opnieuw aan te gaan.
